Het bijzondere van biljarten deel 8: Rolf Slotboom

"Zoveel jaren samen met je vader in een team kunnen spelen zijn ons misschien niet meer gegeven, dat weet je nooit. Maar mijn doel is: nog eens met mijn pa en ons superleuke team op de Landsfinale te mogen spelen"

24 maart 2021

In de voor velen van ons lang niet gemakkelijke coronatijd zijn we op KNBB.nl gestart met deze eenvoudige maar mooie serie: Het bijzondere van biljarten. Waarin iedere keer een andere speler dezelfde intro’s aanvult. Doel: iedere week wat mooie verhalen over het carambole, driebanden, pool of snookerspel wat wij met zijn allen zo missen.

De aftrap werd onlangs gedaan door niemand minder dan Therese Klompenhouwer, 's-werelds beste driebandster én geweldig ambassadeur van het driebanden, en deel 2 was met één van de grootste (en relatief jonge) klassieke biljarters van Nederland, Gert-Jan Veldhuizen. In deel 3 maakten we de oversteek van klassiek biljart naar poolbiljart, en spraken we toptalent Lynn Pijpers. In deel 4 één van onze absolute toppers in het klassieke biljart, inmiddels steeds meer gefocust op een doorbraak in het driebanden, en nog steeds pas 24 jaar: Sam van Etten. Vervolgens kwam in deel 5 voor het eerst een snookerspeler aan het woord: Joris Maas. In deel 6 kwam voor het eerst een arbiter aan het woord, één van de leukste en meest kleurrijke van het land: Erik van Woerkom. En in deel 7 spraken één van de opkomende speelsters uit Noord-Holland en tevens districtsarbiter, Sabine Bakker.

Vandaag spreken we recreatief biljarter en communicatieman van de KNBB, Rolf Slotboom.

 

 

Mijn liefde voor het biljarten kwam naar voren toen ik…

"Het enigszins serieus ging spelen - en dat duurde best lang. Ik heb een vader die goed kan biljarten, en zoals best veel zoons wilde ik daarom nooit met hem spelen: niet alleen omdat ik dan altijd op mijn stoel zou zitten, maar ook omdat hij dan constant zou zeggen hoe ik het beter kon doen. Ik speelde wel vaak recreatief pool met mijn beste vriend (Rutger van Mourik) die óók een vader heeft die heel goed kan biljarten (Dick van Mourik), zelfs nog iets beter dan die van mij. Wij speelden dan vaak pool in De Gracht in Amsterdam en in het nu helaas niet meer bestaande Koetshuis in Haarlem - waar ook prachtige driebanden matchtafels stonden. Geleidelijk aan waagden wij ons steeds vaker aan het driebanden, tot ik op een gegeven moment besloot dat ik niet zo moest zeuren en gewoon lekker ook met mijn eigen vader moest gaan biljarten. We speelden lange tijd vrijwel iedere week bij Café Aad de Wolf in Purmerend op een tafel die in mijn voordeel was: lekker stroef, beetje versleten, ideaal voor houthakker-biljarters zoals ik. :)

Inmiddels spelen we al een aantal jaar met veel plezier competitie bij Hazefelder, zowel driebanden klein als driebanden groot. En, ook met behoorlijk succes: twee jaar terug misten we in de districtsfinale op één carambole kwalificatie voor het gewest, overigens door een ongelooflijke blunder van mij, en vorig seizoen waren we wederom volop in de race voor de titel, totdat corona om de hoek kwam kijken helaas.

 

"We speelden lange tijd vrijwel iedere week bij Café Aad de Wolf in Purmerend op een tafel die in mijn voordeel was: lekker stroef, beetje versleten, ideaal voor houthakker-biljarters zoals ik." :)

 

Vandaar dat ik ook hoop dat we snel weer met zijn allen mogen biljarten. Zoveel jaren samen met je vader in een team kunnen spelen zijn ons misschien niet meer gegeven, dat weet je nooit. Maar mijn doel is: nog eens met mijn pa en ons superleuke team op de Landsfinale te mogen spelen."

 

 

Biljarten is echt een bijzonder spel en een prachtige sport. Eén van de mooiste dingen vind ik…

"De bijna perfecte balans tussen aanvallen en verdedigen. Een sport waar het alleen maar gaat om zelf punten maken vind ik een stuk minder interessant dan het biljarten waar jouw beslissingen de tegenstander direct beïnvloeden. Een bal op een zodanige manier spelen dat als hij net mis zou zijn een fout zou kunnen uitlokken bij je tegenstander, of jezelf helemaal vastbijten in een partij die niet loopt en dan toch de winst eruit slepen - aan dat soort dingen beleef ik zelf het meeste plezier, vaak nog meer dan als een partij lekker loopt en alles vanzelf gaat.

Als toeschouwer kan ik genieten van een echte matchplayer als snookerspeler Mark Selby. Je hoeft John Virgo op de BBC maar te horen zeggen dat er een "scrappy frame" gaande is, en je kunt er de klok op gelijk zetten dat Selby die gaat winnen. Of het geduld, de tactiek en de fighting spirit van Raimond Burgman, zijn slimmigheid, hoe hij de tegenstander kan uitroken en dan toeslaan - vaak ook echt op een prachtige manier. In het huidige internationale driebanden is het echt genieten: de wereldtoppers zijn zo goed dat ze vrijwel altijd gaan voor het punt, vol op de aanval, en met steeds creatievere oplossingen. Zeker voor het tv-publiek en voor jongeren is dat zeer aansprekend, want het gaat snel én het is spectaculair.

 

"En het allermooiste vind ik dat in al dat internationale geweld Dick Jaspers na al die jaren nog steeds fier bovenaan staat bij de heren, en Therese Klompenhouwer al zo lang bij de dames. Wat een fantastische spelers, mensen én ambassadeurs - daar mogen we als Nederland héél trots op zijn."

 

En het allermooiste vind ik dat in al dat internationale geweld Dick Jaspers na al die jaren nog steeds fier bovenaan staat bij de heren, en Therese Klompenhouwer al zo lang bij de dames. Wat een fantastische spelers, mensen én ambassadeurs - daar mogen we als Nederland héél trots op zijn."

 

 

In al die jaren heb ik een flink aantal mooie dingen meegemaakt. Om er zomaar één ding uit te pikken: Wat op mij veel indruk heeft gemaakt is…

"De veel grotere positiviteit rondom biljarten nu dan een aantal jaren geleden. Steeds minder vaak wordt biljarten gezien als saai of muffig, en ook steeds minder als een oude mannensport. Dat komt deels door internationale ontwikkelingen zoals wat er in Korea en Vietnam plaatsvindt met al die jonge spelers, en waardoor er ook voor ons als relatief jonge biljarters ineens geweldige mogelijkheden liggen om in je onderhoud te voorzien door een profcarrière. Alle uitzendingen op Ziggo Sport, gewoon urenlang live driebanden, snooker of pool op een Nederlandse zender en in een mooie, professionele setting - dat geeft echt een ongelooflijke boost.

Immers, niet alleen de nieuwswaarde wordt groter (en dat is als communicatieman natuurlijk mooi), het zorgt ook voor een lagere instap voor recreatieve biljarters die het spelletje eens willen proberen, en dan meestal nog niet direct een bal twee keer rond kunnen spelen maar zo wel met carambole in aanraking komen. Dat is waar ik vanuit mijn functie aan probeer bij te dragen: meer positiviteit omdat dit iedereen helpt, een beter imago van het biljarten als geheel, en een lagere instap zodat potentiële biljarters minder drempels ervaren, en minder angst om iets fout te doen of zich niet te houden aan een regel.

 

"Alle uitzendingen op Ziggo Sport, gewoon urenlang live driebanden, snooker of pool op een Nederlandse zender en in een mooie, professionele setting - dat geeft echt een ongelooflijke boost"

 

En, wat ook wel indruk maakt: hoe wij het als biljarters het met zijn allen doen in coronatijd. We moeten met zijn allen nu al heel lang missen wat we zo graag doen, en zijn vaak afhankelijk van maatregelen in Den Haag die lang niet altijd even logisch zijn. Maar toch zie ik hier veel begrip naar elkaar, en waardering voor wat wij als KNBB proberen te betekenen: onze stille lobby zodat bij toekomstige versoepelingen het biljarten niet achterin de rij komt de staan, bijdragen aan maatregelen om schade voor zaalhouders te helpen beperken, overleg met instanties zodat evenementen toch coronaproof kunnen doorgaan, en onze inzet voor alle clubbiljarters en recreatieve spelers zodat iedereen zo snel mogelijk, maar wel veilig, weer zal kunnen spelen.

Al is het maar alleen op recreatief niveau, gewoon weer onze clubavondjes: dat is ook sociaal gezien van enorme waarde."

 

 

Eerdere delen in deze serie:

Het bijzondere van biljarten deel 1: Therese Klompenhouwer
Het bijzondere van biljarten deel 2: Gert-Jan Veldhuizen
Het bijzondere van biljarten deel 3: Lynn Pijpers
Het bijzondere van biljarten deel 4: Sam van Etten
Het bijzondere van biljarten deel 5: Joris Maas
Het bijzondere van biljarten deel 6: Erik van Woerkom
Het bijzondere van biljarten deel 7: Sabine Bakker
 

 

Tekst: KNBB
Archieffoto's: Stefan Osnabrug (bij NK Chinese Pool 2018), Andre van Hattum (op Landsfinale 2017, en voor de dopingpreventiecampagne "Samen voor een schone afstoot" met Jan Eijsink), Klaas Noordstra (op WK Telefoonboekbiljart 2018), Jan Rosmulder (op Landsfinale 2019, met Willem La Riviere)

 

Biljartspelers KNBB Slotboom, Rolf
Volg ons online