Glenn Hofman was een van de grote uitblinkers op dit EK. Hij won al zijn wedstrijden net als Ronny Lindemann. Nederland 2 schakelde zowel Spanje 1 als Zweden 1 uit, twee van de topfavorieten voor dit EK. Het Nederlands A-team met Jean Paul de Bruijn en Jeffrey Jorissen overleefde de voorronden niet.
ANKARA – De come-back van Martin Horn heeft het Duitse biljarten op het EK naar een gouden triomf geleid. Met zijn geweldige teamgenoot Ronny Lindemann, ook teruggekeerd na een korte stop in zijn carrière, werd het Duitse duo de nieuwe Europees kampioen driebanden voor teams in Ankara. De revelatie van het EK, het Nederlandse B-team met Glenn Hofman en Barry van Beers, werd op de valreep verslagen in de Scotch Double na een gelijke score (winst Glenn Hofman tegen Martin Horn en Ronny Lindemann tegen Barry van Beers) waren de Duitsers de beste finishers met 15-5. Op het podium stonden behalve de Duitsers en de Nederlanders de teams van Zweden en Spanje 2.
De Europese prelude, voorafgaand aan het EK individueel dat morgen (donderdag) start, was een aaneenschakeling van spectaculaire scores en resultaten en de uitschakeling van topfavorieten. De Duitsers en Nederlanders bleven het langst overeind in die slijtageslag. Vooral typerend voor het sensationele toernooi was dat Nederland 2 en Spanje 2 op het uiteindelijke podium stonden en niet de Griekse titelhouder, het Spaanse A-team, de Turken en de Belgen.
Het Duitse team verdiende de titel op basis van het hoogste moyenne (1.883), de prachtige partijen die Martin Horn speelde op die ene wedstrijd in de finale tegen Glenn Hofman na. En vooral ook door de feilloze partijen die Ronny Lindemann liet zien. De Duitser bleef ongeslagen en redde zijn team door in de finale Barry van Beers soeverein te verslaan met 40-13 in 21 beurten. Dat gebeurde terwijl Martin Horn op de andere matchtafel werd afgetroefd door Glenn Hofman met 40-28 in 17 beurten.
De jonge Nederlander, die in de laatste twee World Cups op het podium stond in Sharm El Sheikh en Bogota, bevestigde op dit EK zijn enorme progressie op weg naar een definitieve mondiale doorbraak. Glenn Hofman won al zijn partijen en speelde vrijwel al die wedstrijden rond de 2 gemiddeld. Alleen Martin Horn was aanvankelijk nog beter in moyenne, maar de Duitse kopman werd door Hofman in het titelgevecht overvleugeld.
De Scotch Double in de strijd om het goud werd gedomineerd door de Duitsers. Horn en Lindemann liepen als snel uit naar een 4-1 voorsprong, de Nederlanders kwamen terug tot 4-4, daarna sloegen de Duitsers de beslissende kloof vanaf 7-5 naar 15-5 zonder dat Nederland nog kon scoren. De winnende carambole van Ronny Lindemann ging gepaard met een innige omhelzing van de Duitse winnaars. De Nederlanders waren uiteraard zeer tevreden met hun optreden. Barry van Beers in zijn persoonlijke commentaar: ,,Ik speelde gelukkig tegen de zware tegenstanders, Spanje en Zweden, twee goede wedstrijden. En ook in de eerste tegen Zwitserland. Glenn heeft simpelweg een fantastisch toernooi gespeeld met 2.100 over al zijn partijen. Wij zijn zeer tevreden met deze tweede plaats.''
De kwartfinales werden na de voorronden met 24 teams gehaald door Duitsland, Nederland, Spanje 2, Zweden, Portugal, Frankrijk 1 en Frankrijk 2 en Turkije 2. Duitsland, Zweden en Spanje 2 wonnen in de reguliere partijen van Frankrijk 1, Frankrijk 2 en Turkije 2. Nederland 2 versloeg de Portugezen in de Scotch Double.
Glenn Hofman en Barry van Beers versloegen Zweden in de halve finales, omdat Glenn Hofman veel sterker was dan Torbjörn Blomdahl (40-20 in 19) en Barry van Beers won van Michael Nilsson met 40-25 in 21. De Duitsers bleven onverminderd sterk scoren in die halve finale. De Spanjaarden Robinson Morales en Adrian Legazpi werden verslagen. Martin Horn maakte grote indruk zoals in al zijn partijen tot dan toe. De Duitse kopman versloeg Robinson Morales met 40-24 in 14.
Het Europese toernooi voor teams was een voorbode voor het individuele titelgevecht. Martin Horn, Glenn Hofman, Robinson Morales en Ronny Lindemann gaven blijk van een voortreffelijke vorm. Nikos Polychronopoulos behoorde tot de sterren met partijen van 3.076 en 1.904, maar had niet de ploeggenoot om verder te komen in het toernooi. Torbjörn Blomdahl en Michael Nilsson kwamen ver, maar met iets mindere moyennes voor Zweden, Marco Zanetti speelde één sterke en één mindere partij, net als Tayfun Tasdemir, Roland Forthomme, Turgay Orak en Burak Hashas.
De eindstand:
1 Duitsland 10-1.883-12
2 Nederland 2 8-1.680-10
3 Spanje 2 5-1.408-11
4 Zweden 6-1.476-12
5 Portugal 3-1.194-7
6 Frankrijk 1 2-1.179-9
7 Turkije 2 3-1.441-8
8 Frankrijk 2 3-1.231-10
9 België 1 3-1.480-11
10 Griekenland 1 3-1.398-9
18 België 2 1-1.112-6
19 Nederland 1 2-1.096-12