DEN HAAG - De ster van Frans van Schaik schitterde op een regenachtige middag in Den Haag als nooit tevoren. Voor het eerst in zijn bescheiden carrière, op de been gehouden door een shot morfine, won de 52-jarige Amsterdamse biljarter zaterdagmiddag de Grand Prix in Den Haag. Vol ongeloof, verbijsterd door zo veel geluk en met het machtige gevoel dat hij in de laatste Grand Prix van het jaar een klein mirakel had verricht, reageerde hij zoals alleen Frans van Schaik dat kan: ,,Ik ga nu voor eeuwig de boeken in, wat is dat mooi zeg. Ik speelde gewoon slecht, maar iedereen speelde zijn slechtste partij tegen mij. Ik schoot maar wat in het wilde weg, maar weet je... Als Nederland volgend jaar met twee teams naar het WK voor landenteams in Viersen mag, dan is Frans van Schaik er gewoon bij. Op een WK, dat hou je toch niet voor mogelijk.''
In de finale won Frans van Schaik zaterdag van Barry van Beers (40-36 in 28 beurten), in de halve finale was hij sterker dan Raymund Swertz, een andere onverwachte finalist (40-32 in 37) en in de eerdere knock-out ronden had hij afgerekend met Raimond Burgman (40-33 in 33) en Roland Uijtdewillegen (40-40 in 46, winst na shoot-outs).
Het persoonlijke, aangrijpende verhaal van Frans van Schaik maakt de Grand Prix zege, zijn allereerste, nog onwaarschijnlijker. Frans, in een totale euforie in het uur na de zege: ,,Drie weken geleden hebben ze een dubbele hernia bij me geconstateerd. En één die ook nog eens niet operabel is. Dat wil zeggen dat ze in de komende tijd gaan proberen de zenuw dood te spuiten met cortisonen. Ik gebruik nu morfine om de pijn te stillen. En als die is uitgewerkt, verga ik van de pijn. Ik heb vannacht wakker gelegen tot vijf uur, daarna kon ik gelukkig nog drie uurtjes slapen. Ik heb natuurlijk overwogen om af te zeggen, maar ik wil graag de Masters spelen en kon nog wat puntjes gebruiken. Donderdag kwam ik hier kreupel binnen, pijn in mijn arm, pijn in mijn nek. Ik heb een partij zonder schoen gespeeld, omdat mijn voet en knie helemaal waren opgezet. Ik schoot de ballen af en toe gewoon in het rond, omdat ik aan positiespelen al helemaal niet kon denken. Daarom is dit toch een wonder, dat ik hier het toernooi win.''
De reputatie van de Amsterdammer kreeg eigenlijk vooral een boost nadat hij vorig jaar op de Masters de harten van het publiek won met zijn opkomst, op de tonen van Sweet Caroline. Frans van Schaik wordt er nog bijna dagelijks aan herinnerd. Hij speelde een draak van een toernooi daar, maar wat waren ze allemaal onder indruk van zijn geweldige performance.
Twee jaar geleden speelde hij ook al eens een finale tegen Dick Jaspers in Vlaardingen. ,,Toen spraken ze erover dat het héél verrassend was, Frans van Schaik in een finale. Dat zullen ze nu toch weer niet doen zeker?'' Verder is hij vooral de man van Biljartschool Holland, van een gezellig biertje na de wedstrijd en van een uitgesproken mening, meestal met een zware, overal te horen stemverheffing. Want waar Frans van Schaik is, daar zullen ze het weten ook.
De Grand Prix, in één van de mooiste en zeker gezelligste biljartcafés van Nederland, huldigde Frans van Schaik zaterdag voor een zeldzaam hoogtepunt in zijn loopbaan. ,,Ik schaam me bijna voor mijn gemiddelde. Eerder 1.340 en 1.390 en nu nog geen 1.100. Maar ja, soms zit het allemaal mee en staan ze allemaal stijf als ze tegen me moeten spelen, haha.''
Barry van Beers, terug van een medische ingreep en een tijdje zonder biljarten, drong door tot de finale door overwinningen in de knock-out tegen Dave Christiani (40-28 in 24), Jean van Erp (40-28 in 19) en Dick Jaspers (40-36 in 32).
Het was in zekere zin ook de Grand Prix van Raymund Swertz, winnaar tegen Therese Klompenhouwer (40-33 in 25), Glenn Hofman (40-33 in 35) en pas uitgeschakeld door Frans van Schaik, de man van het toernooi.
Verder won Sander Jonen voor het eerst in zijn loopbaan van Jean Paul de Bruijn, maar hij werd een ronde later zwaar afgetroefd door Jean van Erp met 40-5 in 14. Jean Paul de Bruijn verloor van Dick Jaspers, Jean van Erp van Barry van Beers.
De eindstand van de Grand Prix in Den Haag:
1 Frans van Schaik 1.052
2 Barry van Beers 1.437
3 Dick Jaspers 1.843
4 Raymund Swertz 1.131
5 Jean van Erp 1.566
6 Jean Paul de Bruijn 1.459
7 Glenn Hofman 1.378
8 Roland Uijtdewillegen 1.147
9 Peter Vlaar 0.973
10 Therese Klompenhouwer 1.264
11 Raimond Burgman 1.378
12 Jeffrey Jorissen 1.309
13 Sander Jonen 1.036
14 Dave Christiani 1.151
15 Bert van Manen 0.959
16 Jack van Peer 0.895.
De eindstand van de Grand Prix cyclus (deelnemers Masters):
1 Dick Jaspers 214 punten, 2.008
2 Jean Paul de Bruijn 186-1.641
3 Frans van Schaik 138-1.209
4 Glenn Hofman 128-1.440
5 Jean van Erp 122-1.533
6 Raimond Burgman 106-1.432
7 Dave Christiani 106-1.351
8 Martien van der Spoel 100-1.351
9 Barry van Beers 86-1.377
10 Jeffrey Jorissen 78-1.358
11 Roland Uijtdewillegen 74-1.293
12 Raymund Swertz 74-1.135
13 Huub Wilkowski 74-1.090
14 Therese Klompenhouwer 64-1.214
15 Sander Jonen 64-1.013
16 Harry van de Ven 62-1.239.
De loting voor de Masters:
Poule A:
Dick Jaspers
Martien van der Spoel
Barry van Beers
Therese Klompenhouwer
Poule B:
Jean Paul de Bruijn
Dave Christiani
Roland Uijtdewillegen
Harry van de Ven
Poule C:
Frans van Schaik
Raimond Burgman
Jeffrey Jorissen
Huub Wilkowski
Poule D:
Glenn Hofman
Jean van Erp
Raymund Swertz
Sander Jonen
Tekst: Frits Bakker/Kozoom
Foto’s ©Stefan Osnabrug