BERLICUM - De laatste eindspurt van Jean Paul de Bruijn, die zoals bij een sprinter in de Tour de France een prachtige laatste krachtsexplosie was, velde het vonnis over Huub Wilkowski. Dick Jaspers kwam op de Jumbo Masters tegen zijn jarenlange teammaat Raimond Burgman uit een diep dal en klom in het slot naar een hoge bergtop. Jeffrey Jorissen overleefde een aanval van Jean van Erp, maar ging daarna naar een eclatante winst. En Barry van Beers was weliswaar niet op zijn best, maar speelde toch de knappe debutant Sam van Etten uit het toernooi. De toeschouers op de tribunes in het Beneluxtheater in Berlicum beleefden kortom een enerverende biljartdag op weg naar de finales van de Jumbo Masters.
De halve finales van de KNBB Jumbo Masters krijgen een slotdag met twee Brabanders (Dick Jaspers en Barry van Beers), een Zeeuw (Jean Paul de Bruijn) en een Hagenaar (Jeffrey Jorissen).
De partijen op zaterdag in die halve finales:
10.30: Jean Paul de Bruijn-Jeffrey Jorissen
13.00: Dick Jaspers-Barry van Beers.
De winnaars spelen de finale in het Beneluxtheater in Berlicum om 15.30 uur.
Spektakelstuk in Klassieker
De overzichten van de kwartfinales:
Dick Jaspers-Raimond Burgman 4-2
De Ziggo Sport commentator Alex Lely haalt de Amerikaanse horrorfilm Dr. Jekyll en Mr. Hyde aan in een poging om het bizarre optreden van Dick Jaspers te verklaren. De Nederlandse wereldkampioen speelt als een krant voor de pauze en scheert hoge bergtoppen in het tweede part. Dat betekent in cijfers: 22 punten in 19 beurten voor de pauze (1.157), 30 in 7 in de tweede helft (4.285). Twee totaal verschillende helften, door een onwaarschijnlijke metamorfose in de pauze.
,,Ik zou willen, dat ze me af en toe een schop onder mijn kont komen geven'' glimlachte Jaspers na het interview waarin hij vol twijfel naar een verklaring zocht voor die omslag in de wedstrijd. ,,Ik begon slecht, hoor'', besefte hij. ,,En toen ik met 2-1 achter kwam, wist ik dat er snel iets moest gebeuren. Ik ken Raimond Burgman, ik weet dat ik hem niet veel meer kansen moet geven.''
De Jaspers die na de stop uit de kleedkamer kwam, toonde plotseling weer de immense klasse van de wereldkampioen, de focus, de mindset, maar bovenal de mentale kracht. ,,Ik kan na een matige start, waar ik om bekend sta, soms wel heel sterk terugkomen'', klinkt het als een understatement. Want hoe vaak heeft Jaspers dat niet gedemonstreerd in de laatste, briljante fase van zijn carrière met wereldtitels en World Cup overwinningen.
,,Ik heb er helemaal niets aan kunnen doen'', treurt Raimond Burgman. ,,De Jaspers van na de pauze is niet te stoppen. Ik heb 4 punten gemaakt in 5 beurten. En dat was het dan. Je staat 2-1 voor en wordt in een paar beurten helemaal weggetikt.''
De 10-8 voor Jaspers wordt vervolgd door 10-7 en 10-5 in 8 en 5 beurten voor Burgman. Het slot van de match tussen twee spelers die vaak elkaars teammaten zijn, zowel internationaal als in Nederland, werd in een recordtempo afgeraffeld. Jaspers wint met 10-0, 10-3 en 10-1 in 2, 1 en 4 beurten.
De gemiddeldes: 2.000 voor Jaspers, 1.280 voor Burgman.
Jean Paul de Bruijn-Huub Wilkowski 4-3
De oude meester Raymond Ceulemans, teammaat van Jean Paul de Bruijn in Sluiskil, zat op het puntje van zijn stoel. Hij knikte af en toe bewonderend, maar schudde ook af en toe zichtbaar kritisch het hoofd. De Zeeuwse biljarter kon dat maar wat goed begrijpen: ,,Ik speelde soms heel slechte of verkeerde ballen: dan dacht ik, wat zal Raymond daar straks van zeggen?''
Jean Paul de Bruijn en Huub Wilkowski leveren voor de toeschouwers een verbluffend gevecht: niet omdat het van zo'n hoge klasse is, maar door de wisselende kansen, de scores die op en neer gaan, de hoogstaande periodes afgewisseld met onverklaarbare inzinkingen. Beide spelers schuiven na afloop aan de interview tafel en zijn getekend door de slijtageslag. ,,Wat heb ik het een paar keer helemaal onder controle gehad en was de winst zo voor het grijpen'', beseft Huub Wilkowski, die eigenlijk al weken een hoofdrol speelt in de Nederlandse top van het driebanden. ,,Maar wat heb ik het op momenten ook kinderlijk laten liggen'', voegt hij er gelijk aan toe.
De scores spreken boekdelen: Huub wint de eerste set met 10-8 in 7, Jean Paul de sets twee en drie met 10-5 en 10-2 in 6 en drie beurten. Zo staat er bij die eerste pauze dus een 2-1 voorsprong voor De Bruijn op de borden en moest Wilkowski op jacht naar zijn tegenstander.
De Brabantse revelatie van de laatste twee toernooien (Grand Prix en Masters) toont zich bedreven in die tussensprint, tegenover een totaal overbluftre tegenstander stond die twee sets kansloos verliest met 10-1. Jean Paul de Bruijn zegt later: ,,Ik was dood, zo leek het, maar ik kon toch weer opstaan. En weer dacht ik aan Raymond Ceulemans: ik wil hem laten zien dat ik kan terugvechten.
Op sterven na dood toverde de Zeeuw zijn laatste krachtsinspanning uit de biljartkeu. Hij vocht terug in de zesde set met 10-8 in 9, toen de twee rivalen voor elk punt moesten knokken. En in de laatste, zevende set, was Jean Paul de Bruijn opeens weer superieur. Hij won met 10-1 in 2 en liet een tegenstander ontgoocheld achter.
Jeffrey Jorissen-Jean van Erp 4-1
Twee spelers tegenover elkaar, twee fanclubs op de tribunes en een start om van te watertanden. Jean van Erp, de Brabantse thuisspeler, gaat wervelend van acquit met tien, de eerste maximale serie in deze Jumbo Masters. De rood-witte supporters van The Iceman gaan er eens goed voor zitten, maar komen van een koude kermis thuis. Het vervolg van de wedstrijd kantelt helemaal in het voordeel van Jeffrey Jorissen.
De Hagenaar vertelt later in zijn commentaar: ,,Ik was meer ontspannen dan in de vorige wedstrijd, in de voorronden. Maar al snel kwam er spanning in de partij nadat ik met 10-0 was verslagen zonder aan de tafel te komen.''
Het scoreverloop gaat min of meer onverwacht naar het einde: 10, 10, 10 en 10 voor Haagse Jef in 4, 8, 5 en 7 beurten. De gemiddeldes zijn niet eens torenhoog, wel solide en het gevolg van een tactisch gevecht. Jean van Erp: ,,Het is geen partij geworden waarin ik heb gefaald, maar als ik terugkijk, heb ik wel vier dure missers gemaakt. Dat is me op het eind opgebroken.''
De setstanden bij Van Erp-Jorissen:
10-1 in 1, 4-10 in 4, 8-10 in 8, 6-10 in 5, 7-10 in 7 (1.521/1.666, series 10 en 8).
Barry van Beers-Sam van Etten 4-2
De routine wint het uiteindelijk van de jeugdige flair. Barry van Beers zegt na de partij dat hij dankzij zijn grotere ervaring de greep op de wedstrijd heeft gekregen in de fase dat het nog twee kanten uit kon. ,,Het zou kunnen dat ik in dat beslissende deel ietsje beter heb verdedigd.''
Sam van Etten trekt de eerste set met toen nog twee worstelende spelers naar zich toe met 10-5 in 8, in de twee volgende omlopen wordt het eerst 10-8 voor Barry, daarna 10-8 voor Sam. ,,Ik had met 3-0 achter kunnen staan'', maakt de Brabander een voor hem onvoordelige conclusie. Dat wordt het niet: Barry komt met 2-1 voor en krijgt vanaf dat moment de wedstrijd onder controle, omdat Sam af en toe wat onnauwkeurig verdedigt.
De setstanden in deze partij:
Barry van Beers-Sam van Etten:
5-10 in 8, 10-8 in 6, 8-10 in 6, 10-3 in 5, 10-4 in 8 (gemiddeldes 1.358/1.131, series 5/5.
Dick Jaspers, een geweldig slot na een moeilijke start tegen Raimond Burgman
Jean Paul de Bruijn, onder zware druk ontsnapt uit de greep van Huub Wilkowski
Barry van Beers speelde de jonge Sam van Etten, die door velen wordt bewonderd om zijn grote talent, uit het toernooi
Jeffrey Jorissen, twee keer in twee dagen tegen Jean van Erp, start met verlies, maar revanche in de knock-outs
Bert van Druenen kondigt de partij aan tussen Jean van Erp en Jeffrey Jorissen
Tekst: Frits Bakker
Foto's: Ton Smilde