BERLICUM - De jarenlange hegemonie in het Nederlandse driebanden is door Dick Jaspers zondagmiddag weer bekroond met een nieuwe nationale titel. Voor de twintigste keer in zijn carrière werd de 53-jarige Brabander kampioen van Nederland in het kloppende hart van zijn eigen provincie. Voor een bomvolle zaal van 350 biljartfans, met Jean van Erp als tegenstander, versloeg Jaspers de speler die in Berlicum op een eigen supportersclub kan rekenen en die de wereldkampioen het vuur na aan de schenen legde. Het werd 40-38 in 26 beurten, na een fameuze eindsprint van Jaspers met een slotserie van zeven. De titel had voor de wereldkampioen meer dan alleen nationale waarde. Dick Jaspers blijft door zijn overwinning ook de nummer één op de wereldranglijst met een minimale voorsprong op Frédéric Caudron, die kampioen van België werd na een overwinning op Eddy Merckx.
Het toernooi kreeg na drie dagen van voorronden en twee dagen in de knock-out fase de winnaar die door alle kenners was voorspeld, maar hij moest er al zijn klasse voor in de strijd gooien. Jaspers is niet voor niets de wereldkampioen in de meest populaire discipline van het biljarten en was vorig jaar, 2018, met voorsprong de beste van het mondiale driebanden. Voor eigen publiek is Jaspers welhaast onverslaanbaar. In de 21 keer dat hij op het Nederlands kampioenschap in de finale stond, won Jaspers er twintig en verloor hij slechts één keer van Raimond Burgman. Jaspers, zo beseffen de nationale rivalen, heeft zo veel meer kwaliteit, ervaring en is internationaal zo veel meer gelouterd, dat er een klein wonder voor nodig is om hem te verslaan.
Jean van Erp had dat kleine mirakel voor het grijpen, toen hij Jaspers, die verre van zijn grote vorm was, op 33-27 in een houdgreep had. ,,Ik miste op die stand een bal, die ik nooit had mogen missen. Dat was echt de beslissing van de partij, want Jaspers profiteerde onmiddellijk, eerst met een serie van zes (33-33) en even later met een prachtig slot van zeven. Dick Jaspers gaf het later ook toe: ,,Het zag er somber uit, want ik speelde niet goed, had mijn gevoel niet en kon niet genoeg scoren om Jean bij te houden. En hij speelde juist wel goed, waardoor ik in die slotfase mijn titel bijna dreigde te verspelen. Maar gelukkig maakte Jean dat foutje en kon ik met twee series de partij toch nog winnen.''
Het is de kracht van de allergrooste kampioenen, zo bleek deze zondag op twee plaatsen: aan het slot van een cruciale partij vernietigend toeslaan met een winnende eindsprint, zoals Caudron dat in België ook deed bij een stand van 26-26: de eindsprint met 10 en 4 was ook daar beslissend voor het kampioenschap.
Jean van Erp had zich voor de finale de illusie gemaakt dat hij kansen had op de titel.,,Voor mij telt alleen winnen, ik ben niet tevreden met een tweede plaats'', zei de Brabander in een optimistische vooruitblik. Hij kreeg bijna gelijk, maar viel uiteindelijk in zijn eigen zwaard. ,,Die misser op het eind is me opgebroken, daar zal ik nog heel lang aan denken'', zei hij met een blik vol teleurstelling.
De King Masters in Berlicum was verder het toernooi van de uitpuilende, volle zalen in Den Durpsherd, van de prachtig meelevende supporters, de koninklijke onderscheiding van Therese Klompenhouwer, die velen in de speelzaal tot tranen toe beroerde en vooral bij Therese zelf intense emoties teweeg bracht. Het waren de Masters van de snelle uitschakelingen van Jean Paul de Bruijn en Raimond Burgman, van de voorzichtige doorbraak van Kay de Zwart, de bevestiging van de driebandenkwaliteiten van Raymund Swertz en de mooie podiumplaats van Jeffrey Jorissen.
Maar bovenal was het het toernooi waarin de KNBB sectie driebanden in samenwerking met de Stichting BEN heeft laten zien, dat de Masters als voorbeeld mogen dienen voor de grote toernooien die in Nederland nog op komst zijn.
Halve finales:
Jean van Erp-Jeffrey Jorissen 40-29 in 22
De energie sprong er weer vanaf bij Jean van Erp, die er zo op was gebrand om de finale van deze Masters te halen. Het gevecht met zijn teamgenoot in Den Haag, Jeffrey Jorissen, kreeg dan ook een verdiende winnaar. De thuisfavoriet kwam het best uit de startblokken, had een voorsprong van 20-13 in tien en kreeg alleen bij vlagen wat tegenstand van Jorissen, onder andere met een serietje van 7. Van Erp had geen hoge series, wel een 7, 6 en 5 en trok de partij naar zich toe met 40-29 in 22 beurten. Jeffrey Jorissen staat voor de vierde keer op het podium van een Masters. Hij krijgt zeker nog meer kansen op dit podium om zich te verbeteren.
Dick Jaspers-Barry van Beers 40-23 in 16
De bliksemstart van Dick Jaspers, met 4-4-5-3 en 16-1 na vier beurten, brak het verzet van Barry van Beers in een vroeg stadium. Het vervolg van de partij bleef in Jaspers' voordeel en resulteerde in 27-8 in zeven beurten. Het vluggertje van Jaspers kreeg een kleine hapering met drie missers op rij, waardoor Van Beers de score iets kon oppoetsen naar 27-18 in elf. De opleving was van korte duur, omdat Jaspers finishte met 40-23 in de zestiende beurt, weer goed voor 2.500 gemiddeld.
Barry van Beers kon terugkijken op een geslaagd toernooi. Het was zijn derde keer in de halve finale van de Masters en opnieuw bleef een finaleplaats buiten bereik. ,,Ik kan tevreden zijn over mijn toernooi'', stelde hij vast.
De eindstand van de Kling Masters:
1 Dick Jaspers 2.000-13
2 Jean van Erp 1.535-7
3 Barry van Beers 1.660-10
4 Jeffrey Jorissen 1.431-7
5 Glenn Hofman1.515-10
6 Dave Christiani 1.380-10
7 Kay de Zwart 1.213-8
8 Raymund Swertz 1.084-7
9 Raimond Burgman 1.035-5
10 Jean Paul de Bruijn 1.396-7
11 Martien van der Spoel 1.146-8
12 Roland Uijtdewillegen 1.146-8
13 Therese Klompenhouwer 1.202-9
14 Frans van Schaik 1.160-9
15 Huub Wilkowski 0.890-10
16 Wil Janssen 0.791-6
Tekst: Frits Bakker
Foto: Ton Smilde