LINT – Als een jonge Belg was hij ooit een van de grote talenten in zijn land en af en toe keert hij nog wel eens terug in de schijnwerpers. Steven van Acker is 40 inmiddels, biljarter met een full-time baan, speelt in de Belgische en de Nederlandse competitie, maar is zelden te zien in World Cups. Maandag ging deze Belgische speler opvallend van start in de World Cup in Lint met 1.764 gemiddeld over zijn twee partijen. Hij eindigde in zijn groep voor Kostas Kokkoris, toch een bekende Griek met een Europese teamtitel. In de dagranking was Van Acker de koploper voor Dionisis Tsokantas, Beom Yeol Lee, Peter De Backer en Philippe Vandendriessche. Zeven Belgen overleefde de eerste schifting.
Steven van Acker had ooit de kans om verder door te breken. Hij werd als jonge twintiger in 2003 tweede op het WK junioren na Filipos Kasidokostas en twee jaar later derde op het WK junioren na Javier Palazón. Op die twee WK’s liet Steven van Acker onder andere spelers achter zich zoals Sameh Sidhom, Ruben Legazpi, Sergei Jimenez en Jeffrey Jorissen. Het waren geen toevalstreffers, want op het Europees kampioenschap junioren finishte de Belg in 2005 ook nog als tweede achter een al bijna vergeten Nederlander: Nick Zuykerbuyk. En veel later stond Van Acker op het podium van een Belgisch kampioenschap na Frédéric Caudron en Jef Philipoom.
Het is maar om aan te geven dat Steven van Acker niet zo maar een biljarter is. Maandag verscheen hij als één van de Belgen in de World Cup op de eerste dag van de voorronden. Marc Celen, een vrijwilliger in de organisatie, was zijn eerste tegenstander die hij ver achter zich liet: 40-11 in 19 beurten. De tweede partij was nog indrukwekkender: Steven van Acker versloeg Kostas Kokkoris met 30-16 in 15.
De beste van de Belgen overschaduwde zelfs de groep, die drie sterke spelers tegenover elkaar bracht. De Fransman Tangui Duriez, de Belg Thomas Broux en de Spanjaard Daniel Sainz Pardo kwamen met ambities naar deze World Cup. Tangui Duriez had een geweldige start tegen Thomas Broux, die hij versloeg met 30-11 in 14 beurten. Daniel Sainz Pardo won ook van de Belg, met 30-23 in 22. De beslissende partij wees de winnaar van de poule des doods aan: Duriez kon het niveau van zijn eerste optreden niet evenaren en werd uitgeschakeld door Sainz Pardo met 30-21 in 25 beurten.
Peter De Backer was een andere opvallende Belg op de eerste dag. In de groep met drie Belgen, van wie Bart Ceulemans een off-day had, schitterde De Backer met klasse en regelmaat: tegen Bart Ceulemans werd het 30-15 in 20, tegen Davy van Haevere 30-35 in 20, goed voor 1.500 gemiddeld.
De Koreaan Beom Yeol Lee opende veelbelovend met riante overwinningen op Ferrara en Oliveto en was winnaar met 1.538. Hetzelfde moyenne werd voor de Griek Tsokantas genoteerd.
Therese Klompenhouwer kwam het toernooi binnen met een vers gewonnen wereldtitel bij de dames, maar kon geen hoge verwachtingen scheppen. De Nederlandse werd uitgetikt door een ultiem serietje van vijf van Henk Blauwblomme, één van de modale Belgen op deze dag met 0.967 gemiddeld.
Cédric Melnytschenko speelde good-old Martin Spoormans uit het toernooi met 30-27 in 28. Pedro Gonzalez deed dat met Dirk Weeremans, 30-20 in 30., maar maakte nog niet de indruk van een topspeler: de Amerikaan finishte met 1.016. Philippe Vandendriessche versloeg onder andere Francis Forton en ging door met 1.363.
De dagwinnaars:
Steven van Acker 4-1.764-8
Dionisis Tsokantas 4-1.538-8
Beom Yeol Lee 4-1.538-7
Peter De Backer 4-1.500-5
Philippe Vandendriessche 4-1.363-8
Daniel Sainz Pardo 4-1.276-7
Joseba Escribo 4-1.153-11
Pedro Gonzalez 4-1.034-8
Dany Boutet 4-1.000-9
Henk Blauwblomme 4-0.967-4
Cédric Melnytschenko 4-0.882-5
Konstantinos Prassas 4-0.869-5
Quoc Thuan Pham 3-1.052-5
Ronny Brants 3-0.869-7
Paul Wallerand 2-0.916-4
Tekst Frits Bakker
Foto Joeri Wilkowski (Soop)