CHENGDU – Het damesbiljarten staat over een kleine twee weken voor een nieuwe challenge en de nieuwe start geeft een wonderlijk beeld. Voor het eerst in de historie staan voor de vrouwen in het driebanden de World Games op de kalender. Het wereldtoernooi voor niet Olympische sporten wordt gehouden in Chengdu, China, met honderden atleten in 61 disciplines en in 35 sporten. Het evenement duurt van 8 augustus tot 17 augustus. Waarom is die start zo uniek voor damesbiljarten? Therese Klompenhouwer, de Nederlandse koningin van het driebanden, start het jaar op de World Games zonder titels. Dat is in heel veel jaren nooit gebeurd. Het verhaal van Therese Klompenhouwer: ,,Ik ben een kampioen, ik wil winnen en ik wil mijn titels terug.’’
Therese Klompenhouwer verspeelde in één jaar de wereldtitel, de Europese titel en de Nederlandse titel. De eerste en belangrijkste conclusie is dat de concurrentie sterk is toegenomen. De Deense Charlotte Sörensen is een geduchte rivale en grote aanwinst op mondiaal gebied geworden nu dat enkele Aziatische dames zijn overgestapt naar de PBA, de Koreaanse profliga. En in Nederland zelf kan Karina Jetten sinds enige tijd zo maar winnen van Therese Klompenhouwer, die jarenlang onverslaanbaar was.
De veelvoudige kampioene is super gemotiveerd voor de nieuwe start en wil zo snel mogelijk revanche voor de verloren titels. De andere verklaring voor een abnormaal slecht jaar, waarover ze het liefst alleen vaak spreekt in intieme kring, is de fysieke gesteldheid: Therese Klompenhouwer heeft een jaar lang met pijn in haar arm gespeeld vanwege een zogeheten ’frozen shoulder’, in medische termen een verkleefd en ontstoken kapsel tussen het schouderblad en de bovenarm. Therese heeft voor de belangrijke toernooien niet de rust genomen die beter voor haar herstel was geweest volgens artsen en therapeuten. ,,Ik ben er te veel vanuit gegaan dat het wel beter zou worden, maar dat is niet gebeurd. De artsen zeggen: je hebt nog geluk dat het na een jaar beter gaat, dat de pijn minder wordt of helemaal weg is. Het had ook drie jaar kunnen duren.’’
Het boegbeeld van haar discipline, min of meer de Ceulemans van het damesbiljarten, heeft fysiek, maar vooral mentaal een jaar gekend om snel te vergeten. ,,Ik durf het nu wel te zeggen: ik heb toernooien gespeeld, waarin ik eigenlijk niet met links kon spelen, waarin ik mijn achterarm niet hoog genoeg kreeg om een picqué of een massé te maken. Dat ik belemmerd werd om te spelen, maar ik wilde niet opgeven. Het ergste was het eind vorig jaar zo tegen het nieuwe jaar. Het Europees kampioenschap was een dieptepunt, ik heb met veel pijn gespeeld en ben van plan geweest om te stoppen. Daar zat ik in mijn diepste dal.’’
Het blessureleed aan de schouder en bovenarm is op 29 juli vorig jaar begonnen, dus bijna een jaar geleden. ,,Twee maanden geleden heb ik er nog een laatste spuit in gekregen, vanaf die tijd gaat het veel beter. Ik heb goede hoop dat het eindelijk hersteld is. Ik kan een paar uur trainen zonder pijn, twee weken geleden heb ik in Porto in de Europacup goed kunnen spelen. Ik voel me een stuk fitter en de schouder is pijnvrij. Ik heb de hulp van een mental coach, de biljarter Stefan Lenting gehad. En fysiek gezien zo veel mogelijk rust genomen in de zomer. We zijn naar Griekenland op vakantie geweest en eigenlijk voel ik me helemaal klaar en topfit voor het nieuwe jaar. Het jaar van de revanche, zo voel ik het. Ik ben een kampioen en ik wil mijn titels terug.’’
Wat zou er mooier zijn dan die missie te starten met een titel die ze zelfs nog nooit heeft gehaald: het goud op de World Games. Het damesbiljarten heeft in 7 edities van de World Games nooit tot de sportdisciplines behoord op dit grote evenement. Voor het eerst, met de mannen (16 geselecteerde spelers met onder andere Dick Jaspers, Myung Woo Cho, Quyet Chien Tran, Tayfun Tasdemir en Martin Horn) zijn 8 dames toegelaten op de World Games.
Therese Klompenhouwer en Charlotte Sörensen zijn de grote kanshebbers, verder komen uit Europa Karina Jetten en Gülsen Degener, uit Azië Ayaka Miyashita en Kien Tuong Phuong en uit Zuid Amerika Claudia Lalinde en Jackeline Perez.
,,Ik ben heel benieuwd naar de omstandigheden’’, kijkt Therese Klompenhouwer vooruit. ,,Hoe warm zal het zijn, hoe ga je om met de jetlag, kun je goed slapen, goed eten. Ik heb er heel veel zin in, zeker omdat het voor het eerst is dat we daar mogen spelen. En natuurlijk ook omdat ik me weer helemaal fit voel en wil laten zien wat ik kan.’’
Tekst Frits Bakker
Foto Therese (Ton Smilde)